Work work work work work.

Sawasdee kaaa!

Het is alweer 9 dagen geleden dat ik uit Nederland vertrok en ik kan zeggen dat ik mijn leven hier al aardig op orde heb. Mijn idee van op orde hebben is dat ik vanochtend een bezem en bleek gekocht heb (ja, de schoonmaak kriebels gaan verder dan alleen Gigant) en dat mijn appartement al als mijn eigen voelt. De afgelopen week was zwaar, ik zal er niet om liegen, maar het is voorbij gevlogen. Ik zal jullie een korte chronologische update geven!

De vlucht naar Bangkok ging erg voorspoedig, ik heb twee afleveringen modern family gekeken en al het eten gemist. Maar ik heb in ieder geval lekker geslapen! Aangekomen in Bangkok nam ik de airportlink naar Phaya Thai en ik zat toevallig naast een ander Nederlands meisje die ook richting Khao San moest dus met haar heb ik een taxi gedeeld en op Khao San ontbeten (want ik had SUPER honger). Haar hostel was aan de andere kant van Banglampu (de backpackerswijk) dus ik heb haar daarna niet meer gezien.

Zoals sommige van jullie misschien wel weten zou ik eigenlijk in een ander bedrijf stage lopen, helaas is die failliet gegaan. Het hostel bestaat nog steeds (nu met een andere eigenaar) en het leek mij leuk om daar te slapen. De service was niet super, en het hostel was kleiner dan verwacht. Maar centraal gelegen dus ik was tevreden.

De eerste dag heb ik 's middags rustig aan gedaan en daarna ben ik met een oude vriend (Mozz) op pad en uit eten geweest. Door mijn stage in Bangkok twee jaar geleden ken ik nog heel veel mensen, ik heb 's avonds een rondje gemaakt om iedereen weer te ontmoeten en gedag te zeggen. Het was zo leuk om te zien hoe enthousiast iedereen was. En ik heb het ook echt gemist. Ik heb Thailand in het algemeen gemist. Stiekem was ik al super kapot dus ik ben lekker op tijd gaan slapen.

Vrijdag had ik overdag met Apple afgesproken, mijn lievelings-collega van Asian Trails. Ze noemde ons vroeger altijd Twins (omdat we beide fors zijn) en we hebben ook buiten werk regelmatig met elkaar afgesproken. Ik vond het zo tof dat ze tijd voor me vrij kon maken en we hebben samen geluncht en ijsjes gegeten. Was mega gezellig.

Daarna had ik met Selina en Lucas (twee andere stagiaires van Saxion die nu bij Asian Trails werken) afgesproken bij Asian Trails. Ik ben eerst even naar binnen gelopen om al mijn oude collega's en oude manager gedag te zeggen. Iedereen herkende me gelijk en was zo blij om me te zien. 10 knuffels en de belofte dat ik snel langs zou komen om met z'n allen te lunchen. Later ging ik onderweg naar Purita (mijn oude appartement). Het begint bijna standaard te worden maar zelfs daar waren ze super blij om me te zien. Ik heb even bijgekletst met de oude "landlord" en de rest van het personeel. We hebben heerlijk met zn 3en gegeten bij Anis en daarna zijn we uit gegaan. Ik had beloofd om ze wat te laten zien van Bangkok en waar anders dan rondom Khao San. Dus we zijn eerst naar Chomp en Cinema winehouse gegaan en daarna naar Oxxi's place en Happy bar. Mijn oude standaard uitgaansrondje. Ik vond het echt super leuk. Elias, mijn oude Zwitserse buddy bij Asian Trails was ook mee.

Zaterdag pakte ik mezelf en mn kater bij elkaar om met het vliegtuig naar Phuket te gaan. Ik heb voornamelijk elk mogelijk moment vet gegeten of geslapen. Bij aankomst wist ik wel dat ik de jackpot geraakt had want ik werd opgehaald in een super mooie auto (geregeld door het hotel) en gedropt bij het appartement (Rattana) wat ook echt bijzonder mooi is (ik heb foto's toegevoegd!).

Natuurlijk moesten er ook spullen komen voor in het appartement dus dat heb ik zondag gedaan. Een beetje winkelen en een shitload aan spullen gekocht (voor 50 euro... echt spotgoedkoop hier).

En dan nu! WERK!

Houd jullie vast want het is misschien niet zo des-Ly's als jullie van me gewend zijn!!

Laat ik het zo zeggen dat het ongelooflijk zwaar en wennen is. Het begon al op maandag ochtend (OM 6 UUR!!!!) toen ik de bus naar werk moest nemen. Ik had wel een soort plattegrond gekregen van waar de bus allemaal stopte maar dat was allemaal in het Thais. Gelukkig had ik zondag de bus al voorbij zien komen dus had ik ongeveer een idee wat ik moest doen. Na 50 minuten op de bus wachten kwam hij dan eindelijk en stapte ik in. Het was gewoon een gigantische schoolreisjes-bus. Waar iedereen in zat zonder iets te zeggen. Ik ben dus maar op een vrij plekje gaan zitten en heb verder afgewacht wat de dealio was. Aangekomen bij de personeelsingang van het Rennaissance had ik natuurlijk geen idee wat ik moest doen dus heb ik één random persoon uitgekozen en die achtervolgd totdat tegen me werd gezegd waar ik heen moest. Ik heb die maandag voornamelijk in de HR department gezeten. 100 formulieren ingevuld en dingen doorgelezen. Daarna ontmoette ik de Food and Beverage manager (met wie ik onder anderen samen ga werken) en hij heeft me een rondleiding over het resort gegeven. Het voelde allemaal behoorlijk ongemakkelijk aan. Ik werd van kantoor naar kantoor gestuurd om 100 mensen te ontmoeten die allemaal een of andere manager waren. Het idee van wat ik nou eigenlijk moest gaan doen was me zeer onduidelijk.
Totdat ik naar de General manager moest, Sander van Looijen. Ja hoor, een Nederlander. Deze man wist gelukkig wat duidelijkheid voor me te scheppen en met hem heb ik afgesproken dat ik eerst 6 weken ga werken om iedereen te leren kennen (en het bedrijf) voordat ik verder ga voor een speciale missie.

De dagen daarna heb ik in Sandbox gewerkt (foto's bijgevoegd). Sandbox is een prachtig 5 sterren beach/pool café voor lunch/diner en cocktails. Het is niet groot maar het loopt de hele dag door. Sandbox, zoals de naam al zegt, is compleet opgebouwd in het strand zand met prijzen waar je U tegen zegt. Mijn benen zijn ondertussen gespierder dan ooit tevoren. Mijn werk begint om 8 uur 's ochtends waarvoor ik om 7 uur de bus moet pakken en voor 8 uur 's avonds ben ik niet thuis.

In het begin heb ik enorm moeten wennen aan de manier van werken. Het was lichamelijk vermoeiend, warm (geen airco), de rest van mijn collega's + restaurant manager zijn Thais dus er wordt alleen maar in het Thais gecommuniceerd, niemand legde me iets uit en niemand nam initiatief om me in te werken.
Ik haat het om niks te doen, ik haat het om niks te kunnen en ik haat het om te zien dat dingen niet efficiënt zijn. Dat alles waren mijn eerste 2 dagen.

Ik heb dus maar afgekeken van mn collega's, dingen gekopieerd, tafels afruimen, dingen schoonmaken enzovoorts enzovoorts totdat Barby (de manager) de tijd nam om me iets uit te leggen. Dit ging niet heel erg van harte en ik kan nu al zeggen dat Barby en ik elkaar niet erg liggen. Maar ik hoop dat dit nog een beetje bijtrekt.

Nu de eerste week voorbij is kan ik zeggen dat het per dag 100% leuker werd dan de dag ervoor. En ik heb gister oprecht plezier gehad en een beetje gebond met mijn collega's. Door hard te werken en goed te luisteren kom ik er wel. Ik vraag enorm veel, probeer mezelf te pushen tot veel te communiceren met de collega's ondanks dat ze niet reageren af en toe. En daarnaast mezelf te mengen in gesprekken als ik woorden opvang die ik ken (thank god dat ik een beetje Thais kan, dat zal wel snel groeien op deze manier).

Viel het tegen? Ja, een beetje wel. Heb ik er vertrouwen in dat het goed komt? Jazeker! Heb ik er zin in? Nee, op dit moment niet want ik kan mn benen amper bewegen, maar dat zal per week ook wel beter worden haha.

En ohja: Ik krijg 2 duty meals per dag die facking lekker zijn. EN we mogen als team per dag 2 maaltijden & cocktails van de kaart kiezen om te proberen en te proeven. Dat is toch echt wel mijn favoriete half uur van de dag!

Ik heb leuke dingen in het verschiet zoals een Staff outing (voor ons team) en ik heb twee andere Nederlandse Stagiaires ontmoet waar ik ga proberen wat mee af te spreken. Maar voor vandaag hou ik mn benen omhoog en ga ik genieten van de rust!

Ik hou jullie op de hoogte van mijn werk avonturen en ik ga ervan uit dat mijn volgende blog veel meer positieve noten zal hebben!

Heel veel liefs en bedankt voor de lieve reacties op mijn vorige blog! Altijd leuk om te lezen!