Even tussendoor

Sabaidee kaa lieve volgers,

Stiekem vind ik het gewoon mega leuk om voor iedereen te schrijven. Daarom gooi ik er nog snel een update tussendoor voordat het leven hier druk wordt met bezoek van iedereen die me op komt zoeken (zo excited!)

Het leven gaat hier gewoon door. Het ritme wat ik heb gevonden is fijn en goed vol te houden. Dat neemt het niet weg dat ik ‘s-avonds vaak hartstikke moe ben en om half 10 al in bed lig (ik voel me zo’n pussy af en toe). Voor degenen die het zich afvragen hoe mijn dag eruit ziet: lees het vervolg (en voor degenen die zich dat niet aanvragen, ga door naar vraag 2)

Wakker worden rond kwart over 7, snel onder de douche door, kleren aan en hup op weg naar het werk. Ik mag van mezelf een koffie ‘s-ochtends, of een scooter taxi naar het station (beide ongeveer 50 cent). Dus soms loop ik met m’n koffie en soms ga ik lekker cruizend achterop de scooter. Daarna wordt het strijden voor een plekje in de skytrain. Soms moet ik een paar treinen wachten omdat er niemand uit gaat op Surasak (de halte waar ik opstap), maar er wel 100.000 mensen in moeten. Gelukkig ben ik heel erg goed geworden in mezelf erin wurmen (ook al vinden sommige Thaise dat niet leuk). Aangekomen op station Radjadamri koop ik onder het station mijn ontbijt, meestal kip met rijst en saus. Als ik weer even in het fase kom van afvallen koop ik 2 of 3 soorten fruit (ook voor 50 cent <3). Dan loop ik verder naar de Asian Trails “toren” (bedrijvenflat) en begin ik rond 8:15 uur met werken.
In de pauze lunch ik met Apple of met Myriam. Ergens op straat of in een kantine van een ander bedrijf (wat gewoon mag hoor, geen paniek!) eet ik rijst met wat mij op dat moment lekker lijkt. Als ik rond een uurtje 6 of 7 klaar ben met mijn werk en opdrachten vertrek ik terug naar huis. Vaak ben ik rond 7 of half 8 wel thuis en nadat ik me omgekleed heb ga ik lekker eten bij Anis. Anis is letterlijk 2 stappen van mijn appartementen complex vandaan en heeft GOED internet. Goed internet is echt een verademing af en toe. En ze hebben bij Anis heeeerlijk eten. Het is een familie restaurant en er gebeurt altijd wel wat. Soms komen er meiden die ik heb ontmoet van de andere appartmenten bij me zitten, soms eet ik alleen en vermaak ik me prima met wat er om me heen gebeurt.
‘s-Avonds na het eten ga ik af en toe naar het dak om te relaxen en nog wat te drinken. En soms kijk ik nog een film op HBO, maar meestal val ik op de helft al in slaap. Dat is z’n beetje mijn dag.

Mijn dagelijkse taken bestaan uit: social media bijwerken, travel news blog bijhouden, quotaties en itineraries maken, helpen waar ik kan door van alles voor te bereiden of presentaties te maken. En meestal moet ik ook de kutklusjes opknappen van de andere departments. Maar dat vind ik niet erg. Ik krijg nog steeds projecten van de CEO en op dit moment ben ik verantwoordelijk voor het inrichten van een nieuw platform op internet (het is gelukkig niet zo ingewikkeld) voor de Belgische en Nederlandse markt.

Genoeg over werk. Laten we praten over het weekend.

VRAAG 2!!
Halloween wordt hier uitgebreid gevierd. Verkleden is immers de favo bezigheid van veel Thaise meiden. Ik werd uitgenodigd voor 6 verschillende feesten van donderdag tot zaterdag. Ik besloot dat het leuk was om er naar zoveel mogelijk te gaan en dus maar te beginnen op donderdag. Een vriendin van Myriam (de eigenaresse van Chomp) organiseerde een pubcrawl. Elias, Myriam en ik zouden daar samen heen gaan. De crawl zou om 7:30 uuur beginnen en we hadden afgesproken dat Elias en ik, omdat we dicht bij elkaar wonen en dus ver weg, later aan zouden haken. We hadden ons half als mummies verkleed door middel van een berg wc papier en tape om ons heen te wikkelen. We zagen er niet uit, maar het was mijn idee dus in eerste instantie wilde ik niet opgeven.

Toen we bij het eerste café aankwamen (Bamchak caffee) moesten we betalen, en ja, de pubcrawl was redelijk duur. Omgerekend 20 euro geef ik hier normaal gesproken niet in een avond uit, dus Elias en ik besloten dat we in ieder geval alle gratis drankjes op moesten drinken… En dat heb ik geweten. Het was super gezellig, ik heb een hele boel mensen beter leren kennen. De meeste drankjes waren super lekker en iedereen was in een goede mood. Hoe verder we gingen hoe meer mensen er aan haakten en we hebben het allemaal tot de laatste bar gehaald… geloof ik.

Uiteindeijk lag ik om 4 uur, en redelijk beschonken in mijn bedje, op het moment dat ik toch nog met mijn laatste energie de wekker zette en zag dat ik 3 uurtjes had om te slapen raakte ik toch wel lichtelijk in paniek.
Vrijdag was een hartstikke leuke dag verder, de alcohol heeft lekker de tijd gehad om te verteren en ik heb tussendoor een klein dutje gedaan met mijn hoofd op de spatiebalk. Desalniettemin heb ik de hele dag uitgezeten, ben ik naar 2 meetings geweest en heb ik de hele pot instant coffee opgemaakt.

Toen ik dacht dat ik naar bed kon schoot het me opeens te binnen dat ik uit eten ging met de departments. Dus nam Apple me onder haar arm op weg naar de Holiday Inn voor een buffet met alle Thaise collega’s. We waren met de Indian, incentive en Kuoni department. Het was mega lekker en ik had nog niet veel gegeten die dag dus alle sushi en andere lekkernijen gingen er wel in. Uiteindelijk was het nog een hele leuke avond. Maar de wijn die ik aangeboden kreeg heb ik maar afgeslagen…

Zaterdag was het tijd voor feestje nummer 2. Natuurlijk na een goede school sessie en een massage. Deze keer was het in de Overstay. Volgens mij heb ik al eens over de Overstay verteld maar het is geweldig. De combinatie tussen bar, podium en hostel maakt het mijn droombedrijf. Het feit dat het vol zit met graffiti en dat er metal wordt gedraaid maakt het alleen maar beter. Het thema van het feestje was “Angels from hell and boys from heaven”. Het feestje was leuk, maar niet bijzonder, veel pool gespeeld en een beetje gedanst.

Zondag viel mijn dag een beetje in het water gezien het feit dat ik om 5 uur pas ging ontbijten, maar een uitslaapdag was zeker nodig.

De volgende week stond voornamelijk in het teken van drama tussen mijn nieuw gemaakte vrienden. Gelukkig was ik hier geen deel van, maar aangezien iedereen denkt dat ik mega lief ben en goed kan luisteren moest ik naar alle verhalen luisteren. Maakt niet uit verder, ik kan heel goed doen alsof soms. Dat resulteerde in veel kopjes koffie en dineetjes, ondanks het gezeur af en toe toch best gezellig.

Loy Krathong is het familie festival hier in Thailand waarin alle Thaise de goden van de rivier gedenken en sorry zeggen voor alle vervuiling. Ze zetten om dit te vieren brandende Krathongs in het water met een kaarsje en een wierrookje. Het Thaise feest van het licht. Het is een prachtig festival en ik had er al veel over gehoord.
Het station na mijn huis Saphan (brug) Taksin ligt aan het water, ik dacht dat het een goed idee was om daar heen te gaan. Ik was niet de enige met dit idee en toen ik de trein uitstapte realiseerde ik me dat er ongeveer een miljoen mensen beneden stonden. Ik heb wat gegeten en een Krathong gekocht van 2 ongelooflijk lieve schoolmeisjes. Ik was mega blij met mijn Krathong maar ik zag nog even niet hoe ik hem op een veilige manier in de rivier kreeg. Ik besloot om de drukte te ontlopen en de brug op te klimmen. Daar heb ik een tijdje gestaan en gekeken naar de krathongs die het (even) volhielden in de drukke rivier. Na een klein uurtje mensen kijken en genieten was ik er klaar mee en heb ik midden op de brug en in het drukke verkeer een scooter aangehouden die me thuis heeft afgezet. Ik bedacht me dat ik mijn Krathong nog bij me had en die heb ik uiteindelijk op mijn dak opgebrand, in het watertje. Ik kreeg opeens een ernstig gevoel van geluk. Ik heb nog een uurtje op het dak gezeten en ik heb nog genoten van het vuurwerk. Het was een goede avond.

Vrijdag werd ik uitgenodigd om naar de Expositie te komen kijken van één van mijn nieuwe vrienden (Pace). Iedereen zei dat hij mega goed kon fotograferen. Ik ging vrijdag na het werk naar huis en een uurtje later heb ik Myriam opgepikt op Surasak. We hebben nog even lekker gegeten bij de locale vis specialist op de hoek. Myriam eet geen vlees dus besloten we wat verschillende vissen te proberen. Het was mega lekker maar je moet wel een sterke maag hebben om hier te kunnen eten. Stel je plastic stoelen, plastic tafels, 5 schreeuwende Thaise obers, 3 grillende oude vrouwen, 60 uitbundige Thaise en eten voor en dat alles voor één euro. Ja, ik hou ervan.

De expo stelde uiteindelijk bijna niks voor. De foto’s waren redelijk saai maar de plek waar het werd gehouden was mega gaaf. Het heette Soy Sauce Factory. Aan het begin van de Chinese wijk en het einde van die van mij. Ik kreeg er een ernstig “hipster” gevoel van.
De avond resulteerde in een goede stap avond met de hele nieuwe groep (min Elias).

Zaterdag overdag heb ik weer lekker een paar uurtjes Thai school gedaan, daarna heb ik weer lekker in bed gelegen en pizza besteld. Af en toe moet dat kunnen. Ik wilde die avond eigenlijk niet echt uit gaan maar ik werd overgehaald om toch een drankje te komen doen en de hele zaterdag thuis is ook maar saai. Aangekomen in Chomp was het mega druk. Myriam en ik zijn daarom naar Khaosan Road gegaan om daar wat te relaxen en mensen te kijken. Ze vond het maar niks dat ik braaf een 7upje dronk, dus werd ik uitgedaagd/overgehaald om een bier toren te drinken. HEEL erg veel bier. Maar het was gezellig en we hebben weer veel mensen leren kennen.

De zondag werd iets beter besteed, ik ben vroeg opgestaan, het was tijd voor een pedicure. Altijd maar op bloten voeten rondlopen is niet altijd positief, er stond zoveel eelt op mijn hakken dat ik makkelijk op een punaise had kunnen stappen. Maar nu zijn mijn voetjes weer zijdezacht (en een beetje pijnlijk).

Zondag avond was ik uitgenodigd voor een Pool Party, maar die heb ik maar laten schieten. Af en toe is het ook Ly-tijd. Ik hou ervan dat ik hier veel tijd voor mezelf heb, en dat ik gewoon lekker zelf kan weten of ik iets wel of niet wil doen. Die vrijheid, is wat het leven hier zo mooi maakt. En het leven is mooi kinderen, het leven is super mooi. Vergeet dat niet.

Dinsdag mocht ik op mijn eerste tour inspectie naar de River Kwai. Ik was zo gelukkig. Ik moest wel al om 5 uur opstaan maar het was het dubbel en dwars waard. Nicole van Kuoni had gevraagd of ik met haar mee wilde, ze komt uit Zwitserland en is Thais, super leuke meid.

Om 6 uur werden we opgehaald bij een fancy hotel, ik was NET op tijd. Na een rondje door Sathon hadden we alle touristen verzameld en gingen we op weg naar Kanachaburi. Na een dutje en 120 kilometer rijden kwamen we aan bij een plaats waar we in een bootje moesten. Daar gingen we langs de “rivier stad” varen. Ik heb altijd gedacht dat deze huizen vast zitten op de rivier, maar ze varen ook. Stel je een enorm plat platvorm voor met huizen erop… wat vaart. Heel apart.

Daarna gingen we naar de Brug. Het is indrukwekkend als je de achtergrond een beetje kent. Ik vond het heel erg interessant. Het was wel heel erg vol met toeristen, dat was ik een beetje vergeten.
Ook het museum over de hele railway was heel erg interessant om te zien. Ik bedacht me hoe veel geluk wij hebben dat we in deze tijd geboren zijn, en niet in een tijd van oorlog.
Na de lunch gingen we een stuk met de trein over de railway en dat was de laatste stop van de trip. Het uitzicht was prachtig en de natuur in Kanachaburi is geweldig. Ik was heel blij dat ik deze trip kon maken (en stiekem ook dat het voor gratis was).

Aanstaand weekend ga ik naar Koh Samet en vanaf het weekend daarop komen alle lieve mensen mijn kant op. Bereid jullie vast voor op een lange lange volgende blog!

Bedankt voor alle lieve berichten, skype sessies en whatsapps. Ik ben blij om te horen dat iedereen zo met me meeleeft en ik leef natuurlijk ook nog steeds met Nederland mee. Nog 3 maanden genieten en dan ben ik alweer thuis!

Tot de volgende blog! Lagong Na ka!